انواع گیتار الکترونیک

برای همه‌ی ما پیش اومده که تو کوچه و خیابون افرادی رو دیدیم که یه گیتار تو دستشونه و مشغول نواختنش هستن و یا اصلا گیتار رو تو کیف مخصوصش قرار دادن و مشغول راه رفتن، صحبت با دوستشون و ... هستن . اما تاحالا فکر کردید که آیا تمامی این گیتارها یک‌نوعند یا به چند دسته تقسیم می‌شند؟آیا  صدا و نوع نواختن این گیتارها شبیه همه؟ اگه این سوالا براتون پیش اومده با ما تا انتهای مقاله همراه باشید.

اول از همه اینو بگم که تنوع صدا تو گیتار به قدریه که اگه بخوایم آهنگ‌های متفاوت از هم را بنوازیم کافیه گیتارمون رو کنار گذاشته و گیتار دیگری برداریم! یعنی ما با یکی از غنی‌ترین سازها از لحاظ تنوع رو به رو هستیم

مسلما برای یه نوازنده‌ی حرفه‌ای گیتار انتخاب ساز مناسب کار سختی نیست و به راحتی میتونه از بین ده‌ها ساز گیتار با صدای مختلف بهترینش رو برای اون قطعه و یا اجرا، انتخاب کنه اما برای یه نوازنده‌ای که اول راهه انتخاب ساز مناسب یکی از چالش‌برانگیزترین انتخاباست.

3 نوع گیتار الکتریک کدامند؟

سه نوع اصلی گیتارهای الکتریک بدنه تو پر، بدنه توخالی و نیمه توخالی هستند:

1 بدنه تو پر

این گیتارها بدنه‌هایی دارند که از یک قطعه چوب سخت یا (معمولاً) چند قطعه چوب به هم چسبانده تشکیل می‌شوند.

2 بدنه تو خالی

گیتارهای توخالی با استفاده از روش‌هایی مشابه روش ساخت گیتارهای صوتی ساخته می‌شوند. همانطور که از نامش پیداست، داخل آنها خالی است.

3 بدنه نیمه توخالی

اینها دارای یک بلوک مرکزی سخت همراه با دو طرف توخالی هستند. این مدل گیتار دارای بسیاری از مشخصات تونال گیتارهای توخالی هستند، اما به همین راحتی باز نمی‌شوند.

گیتارهای بدنه تو پر

گیتارهای الکتریک بدنه تو پر امروزی رایج ترین سبک موجود در بازار هستند.Fender اولین فروشنده عمده این نوع از گیتارها بود که بعداً به Telecaster تبدیل شد. این مدل در مقایسه با سایر سازهای الکتریکی که قبل از آن در بازار موجود بودند بسیار ساده بود اما طراحی اصلی آن هنوز در سازهای تو پر امروزی دیده می‌شود.

گیتارهای بدنه تو پر از قطعه چوب مسطحی ساخته می‌شوند که به آن تخته گفته می‌شود و برش دقیق آن به شکل دلخواه گیتار است. در سازهای گرانتر، این تخته یک تکه یکدست چوب است، اما بدنه بسیاری از انواع دیگر گیتار از دو یا چند قطعه از همان گونه‌های چوبی که بهم چسبانده شده اند ساخته می شود.

 تولید کننده ساز معمولا یک‌سری انتخاب‌های خاصی را در نظر می‌گیرد که طراحی کلی ساز را تعیین می‌کند، در حالی که روشهای مختلف بی شماری برای ساخت یک گیتار بدنه تو پر وجود دارد.

مطمئناً بدنه‌های عجیب گیتارهایی مانند Gibson Flying V، Ibanez Destroyer، Dean ML و Jackson Rhoads را دیده اید که ممکن است کمی فضایی به نظر برسند اما حتی این گیتارهای عجیب و غریب هم طبق همان اصول اولیه‌ی طراحی هر گیتار بدنه توپری ساخته شده‌اند. 

گیتار الکتریک بدنه توخالی

در دهه 1930، گیتاریست‌های موسیقی جاز و گروه‌های بزرگ به استفاده از گیتار الکترونیک روی آوردند تا بتوانند با حجم صدایی که دیگر سازهای روی صحنه تولید می‌کردند به رقابت بپردازند.

 سازهای الکتریک اولیه گیتارهای توخالی و بزرگی بودند که از یک صفحه قوس دار تشکیل می‌شدند و  به قدرت صدای خواننده نیز کمک می‌کرند. آنها دارای سوراخ‌های f برای تسهیل تقویت صدا و سوکت‌های ابتدایی بودند که اجازه می‌داد گیتار به یک سیستم تقویت خارجی متصل شود.

گیتارهای الکتریک از آن زمان تاکنون مسیری طولانی را طی کرده اند و امروزه دارای طراحی‌های مختلفی هستند؛ اما هنوز هم می‌توانید جعبه‌های بزرگ جاز بدنه توخالی را پیدا کنید که صدایی همانند همان گیتارهای قدیمی‌دارند. چنین گیتارهایی بیشترین استفاده را برای نوازندگان جازی دارند که به دنبال صدایی گرم و چوبی هستند. البته، این فناوری در طی هشتاد سال گذشته بسیار پیشرفت کرده است، اما این سازها هنوز هم همان حس و حال قدیمی‌خود را حفظ کرده‌اند. از این سازها به عنوان نیمه آکوستیک  نیز یاد می‌شود.اما این گیتارها یک مشکل اساسی دارند؛ با افزایش صدا، گیتارهای توخالی به انعکاس حساس می‌شوند. به همین خاطر بود که گیتارهای بدنه نیمه توخالی برای رفع این مشکل طراحی شدند و تا حدی به حل آن کمک کردند.

گیتارهای بدنه نیمه توخالی

طرح‌های نیمه توخالی مشابه گیتارهای بدنه توخالی هستند اما به طور معمول بدنه‌های نازک تری دارند که در داخل آن یک بلوک چوبی مرکزی قرارمی‌گیرد و کمک می‌کند تا بازخورد گیتار را کنترل کنید در حالی که برخی از مشخصات تونال مشابه یک بدنه توخالی را به ساز می‌دهند. این نوع گیتار تقریباً در هر ژانر موسیقی، به استثنای متال سنگین، با موفقیت استفاده شده است.

گیبسون ES-335 نمونه ای از یک طرح نیمه توخالی است که برای اولین بار در سال 1958 ظاهر شد و تا به امروز محبوبیت دارد. بسیاری از سازندگان از الگوهای اولیه این ساز پیروی می‌کنند، اما نسخه‌های دیگری از گیتارهای بدنه نیمه تو خالی نیز وجود دارد.

به عنوان مثال، Fender Thinline Telecaster یک گیتار نیمه توخالی است که خیلی بزرگتر از یک Telecaster استاندارد نیست، اما از یک ساختار نیمه توخالی با حفره‌های f برخوردار است. برای بسیاری از نوازندگان این گیتار ترکیبی از بهترین خصوصیات این دو نوع مختلف از گیتارهای الکتریک است.

منبع : سایت آموزش آنلاین ماژورین

درام

باور اینکه ساز درامز یک ساز قدیمی و باستانی است کمی برای ما سخت می‌باشد زیرا این ساز را بیشتر در گروه‌های راک و جاز و.... دیده ایم و در ذهن ما به عنوان یک ساز مدرن نقش بسته است.

برای معرفی این ساز باید در همان ابتدا بگوییم که ما با یک مجموعه ساز رو به رو هستیم که شامل انواع ساز های کوبه ای مانند طبل سنج و... میشوند

در این مقاله به معرفی این ساز می پردازیم

اجزای تشکیل دهنده ی درامز:

البته این اجزا یک چیز مطلق و واحد نیستند و در سبکهای مختلف موسیقی متغیرند.

طبل بزرگ (Bass drum)

طبل فلور (Floor tom)

طبل کوچک (Snare drum)

جفت سنج (Hi-hat)

سنج چینی (China cymbal)

سنج کراش (Crash cymbal)

تام-تام (Tom-tom drum)

سنج راید (Ride cymbal)

سنج اسپلش (Splash cymbal)

تاریخچه ی ساز

در بررسی تاریخچه این ساز باید تاریخ تک تک اجزای تشکیل دهنده ی این مجموعه را بررسی کنیم که همانطور که در مقدمه اشاره ای به آن شد بسیار قدیمی اند ، و قدمت بعضی از آن‌ها به ۵۰۰۰ سال می رسد، اما اگر بخواهیم تاریخچه ی این ترکیب که ما امروزه به اسم "درامز" میشناسیم را مرور کنیم، باید بگوییم که: تقریبا از سال 1860 بود که پرکاشنیست ها به استفاده از چندین ساز کوبه ای نظیر درام بیس،سنج و...در یک مجموعه روی آوردند،گذشت زمان و استفاده از درامز در تئاتر ها کمک زیادی به شناخته شدن این ساز کرد.

اما اقدام نهایی را در مقبولیت و شناخته شدن این ساز برادرهای  لودویگ  در سال 1909 انجام دادند و با تاسیس کمپانی Ludwig & Ludwig برای اولین بار در جهان سیستم پدالی درام بیس را در مقیاس تجاری تولید کردند.

چوب درامز و انواع آن:

درامر یا همان نوازنده ی درام با وارد کردن ضربه از طریق استیکرها (چوب های درامز) تولید صدا می‌کنند.

برای تهیه چوب های درام از چوب درختان متفاوتی استفاده می شود:

-1 چوب گردوی آمریکایی(Hickory): مقاومت بالا و خاصیت ارتجاعی بالا ،این چوب را به پرطرفدارترینِ چوب ها تبدیل کرده است

-2 بلوط (shira Kashi oak): این نوع چوب توسط شرکت pro mark  در سال ۱۹۵۷به بازار ارائه شد و دارای مقاومت بسیار بالایی است.

-3 چوب افرا(Maple) :چوب افرا به دلیل وزن کمش بیشتر در کار‌های استودیویی وکنسرت‌های جز یا اجرا در سمفونیک به کار گرفته میشود.

طریقه نواختن

نواختن درامز هم مانند هر ساز دیگری نیاز به تمرین تکرار دارد چه بسا که ساز درامز تقریبا فرار است، برای همین این تمرین ها باید مداوم باشند.

در این ساز نحوه‌ی به دست گرفتن چوب ها نیز حائز اهمیت است، و از آنجا که درامز عضوی از خانواده‌ی سازهای کوبه ای است، اصول و شیوه ی نواختنش تاحدودی مانند همان سازها میباشد.

چند نکته

یک نکته ی جالب راجع به این ساز این است که شما به سلیقه خودتان میتوانید اجزای آن را تغییر دهید ! یعنی همان گونه که یک نوازنده ی سنتور انتخاب میکند با چه سبکی ساز بنوارد ، شما انتخاب میکنید با چند طبل سنج و.. به تمرین یا اجرا بروید.

و نکته ی دیگر این است که برای کم کردن صدای این سازهنگام تمرین پدهای مخصوصی به نام "پرکتیس پد" یا همان "پدهای مخصوص تمرین"وجود دارد، و لازم نیست نگران صدای زیاد این ساز هنگام تمرین باشید.

و اما حرف و نکته آخر اینکه اگر شما به یک نوازنده ی حرفه ای درامز تبدیل شدید در انتخاب سبک حرفه ای خود اصلا محدود نیستید و میتوانید در سبک‌های زیادی از جمله: گرانج ، سول ، فانک ، ار اند بی و هوی متال بدرخشید!

در ماژورین آموزش آنلاین درام توسط بهترین مدرسین کشور ارائه میشود و شما می‌توانید در هر کجا که هستید از این آموزش‌ها استفاده کنید. 

منبع : سایت موزش آنلاین ماژورین

ساز قانون

درباره ی قانون

 ساز قانون که از لحاظ ظاهری شباهت بسیار زیادی به ساز سنتور دارد جزء قدیمی ترین ساز های ایران است، و در دسته ی سازهای زهی-زخمه‌ای قرار دارد

این ساز همچنین تاریخچه ی جالبی دارد که در این مقاله به آن می پردازیم

.  

.

ساختمان ساز

تعداد سیم های ساز قانون از 68 تا 84 متغیر است که از روده ی  گوسفند یا نوعی نایلون درست شده،جالب است بدانید که هر سه سیم قانون هم صدا کوک میشوند و یک  صوت تولید میکنند. به همین جهت داریم:

تعداد وسعت=تعداد سیم/3

سمت راست ساز که اندازه  تقریبی اش 40 سانتی متر است به طور قائم قرار دارد به 5 خانه ی هم اندازه تقسیم شده است که روی آن ها را با پوست می پوشانند.

و اما سمت چپ نوازنده که اهمیت زیادی در صدای تولیدی دارد، زیرا در محلی که سیم ها به گوشی وصل میشوند، به ازای هر سه سیم 16 کلید وجود دارد که نوازنده با استفاده از این کلیدها میتواند صدای ساز را به دلخواه زیر و بم کند.

لازم است در این قسمت بگوییم که سازندگان مصری از بهترین سازندگان این ساز در  جهان هستند

 تاریخچه ی ساز

ساز قانون اصالتی ایرانی داشته دارد، اما پس از اسلام این ساز وارد موسیقی عرب نیز شد. این ساز تا دوران صفویه در ایران بسیار رایج بود اما پس از حمله‌ی افغان ها به ایران و سقوط امپراطوری صفوی، مانند بسیاری از دیگر سازها و جلوه‌های هنری، این ساز نیز به فراموشی سپرد شد. 

قدیمی ترین سندی را که می‌توان به این ساز نسبت داد، کتاب موسیقی الکبیر فارابی است. فارابی در این کتاب با بررسی دقیق سازهای رایج زمان خود، اسناد ارزشمندی را درباره‌ی سازهای مختلف به یادگار گذاشته است

.

اجزای ساز قانون

جعبهٔ ذوزنقه شکل ساخته شده از چوب

پرده گردان: کلیدهای کوچک و متحرک که در سمت چپ ساز بعد از شیطانک نصب شده و باعث تغییر صدا می‌شود.

شیطانک

محل گرهِ سیمها

سیم‌ها

گوشی

خرک

پایهٔ خرک

شبکه‌های صوتی

صفحهٔ رو

صفحهٔ زیر

ضلع کوچک

ضلع بزرگ

پوست

حلقه‌های مضراب

مضراب

کلید کوک

انواع 

به طور کلی یک ما یک نوع ساز قانون داریم که در کشورهای مختلف با وسعت های مختلف  شناخته و نواخته میشود.برای مثال:

قانون های مصری:26 صدایی

قانون های ترکیه:24و25 صدایی

قانون های ارمنی:22 صدایی

قانون های ایرانی:27 صدایی

کوک

کوک این ساز از طریق 26 گوشه ی سمت چپ امکان پذیر است.

زخمه یا مضراب

مضراب که ضروری ترین ابزار برای نواختن قانون هست ، از دو حلقهٔ فلزی از جنس نقره، ورشو، برنج و… که پهن و مدور می باشد ،تشکیل شده، مضراب هایی که داخل حلقه قرار می‌گیرد از شاخ گاو، گوزن، بز کوهی و…درست شده اند.

طریقه نواختن

جالب است که بدانید در نواختن قانون علاوه بر طریقه ی نواختن ، طریقه ی نشستن نیز حائز اهمیت است، یعنی در حالت نوازندگی اعضاء بدن باید  به شکل خاصی قرار گیرند که در اینجا ما چند مورد را ذکر میکنیم:

کمر کاملا صاف باشد.

زاویه بین ساعد و بازو قائم باشد.

دست‌ها روی سیم‌ها تکیه نکند.

آرنج‌ها درون بدن قرار گیرند.

منبع : سایت آموزش آنلاین ماژورین 

ساز ماندولین

ساز ماندولین که به گوش های اکثریت ما نا اشناست سازی شبیه به گلابی است که در قرن هجدهم در ایتالیا ساخته شد و سازی مضرابی از خانواده‌ی لوت است  بعدها ویناچیا از ناپل ساختار این ساز را به طور کلی تغییر داد کوک این ساز به وسیله‌ی یک سردسته روی نواک ویولن صورت میگیرد و  چهار جفت سیم فلزی روی آن قرار دارد در پهن ترین قسمت ساز خرک  موجود است  که کمی به سمت پایین زاویه دار شده و فشار بیشتری وارد کرده و صدایی قوی‌تر تولید می‌کند. صفحه‌ای که انگشت‌ها روی آن قرار می‌گیرند دارای ۱۷ پرده است که کمی بالاتر از بدنه قرار گرفته.

دراین مقاله توضیح بیشتری درباره ی  این ساز می دهیم.

نوازندگی ماندولین در اواخر قرن نوزده میلادی تا اوایل قرن بیستم در اروپا و آمریکای شمالی رونق پیدا کرد و بعدها این ساز  اندازه‌هایی از سوپرانو تا کنترباس ساخته شد.  ماندولین تبدیل به ساز سنتی موسیقی یونانی شده است و از جمله فیلمهایی که این ساز در آن بکار رفته، می توان به فیلم زوربای یونانی (1964) اشاره کرد.

اگر گیبسون/ لوار طراح ساز ماندولین باشد ، بیل مونرو از کنتاکی روش نواختن این ساز را تعریف کرد. نوازندگان دیگری بعدها ماندولین را در فرم‌های موسیقیایی مختلفی گسترش دادند، به ویژه در سبک کانتری جترو برنس این ساز را با به کارگیری کوک‌های جز و سویینگ با موزیک غربی همراه کرد. نوازندگان دیگری همچون دیوید گریسمن، کریس تایل و مارتی استوارت این ساز را به موسیقی پاپ و راک هم وارد کردند. 

در ماژورین آموزش آنلاین ماندولین توسط بهترین مدرسین کشور ارائه میشود و شما می‌توانید در هر کجا که هستید از این آموزش‌ها استفاده کنید. 

در این دوره سبک‌های کانتری، پاپ و راک و ترانه‌های معروفی که با این ساز در این سبک‌ها نواخته شده ، آموزش داده می‌شوند

منبع:سایت آموزش آنلاین ماژورین.